حرف های یک دل

گاهی دلت بهانه هایی میگیردکه خودت انگشت به دهان میمانی...گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت میکنی....گاهی پشیمانی از کرده وناکرده ات!!!!!....گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد اوری وانگیز ه ای برای فردانیست وحال هم!!!!!! گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری وگوشه ای، گوشه ترین گوشه ای بنشینی وفقط نگاه کنی!!!!!! گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ میشود!!!!!گاهی دلگیری .....شاید از خودت....

یاد گرفتم باید رفت...از جایی که آدم هایش هر روزرنگ عوض میکنند.......یاد گرفتم وقتی روزها وشبها پایدار نیستند....وقتی فصلها متغییرند....وقتی کودکی وجوانی ماندگار نیستند.....وقتی شادی وغم همیشگی نیستند.....وقتی............ ..........با این حال چه توقع باطلی است توقع ماندن آدمها بر سر قول وقرارهایشان؟!!!! باید دلت را بر داری واز دنیایشان بروی...به همین سادگی!!!!

خدایا

آنجـــــــــــا که دلت گرفت
و هیچکــــــس حـــــــــرف تـــو را نفـــهمیــــد
و از هـــــمه جــــــا و هـــمــه کــــــس نا امیــــــد شـــــــدی
بـــــدان ایـــن یـــــک دعـــــوت اســـــــت
از کــــسی که از رگ گـــــــردن به تـــــــو نزدیــــک تـــر اســــــت
و از همــــــه مـهــربــــان تــــر و با مــعــرفـــت تــــــر اســـــــــت...
             خــــــــــــــــــــــــــــــدا󾭉

خدا